تقریباً برای انجام هر کاری در اینترنت نیاز به یک نوع از انواع آدرس های اینترنتی است.برای فرستادن ایمیل لازم است آدرس الکترونیکی طرف مقابل را بدانیم، برای مشاهده وب سایت یک شرکت نیز باید آدرس و بی آن را بدانیم و... به این ترتیب نیاز به آشنایی یا ساختار آدرسهای اینترنتی مشخص می شود چرا که با دانستن منطقی که در پشت این آدرسهای اینترنتی وجود دارد احتمال اشتباه کمتر پیش خواهد آمد حتی اگر طرف مقابل اشتباه کرده باشد؛ مثلاً در آدرسهای اینترنتی هیچگاه بین قسمتهای مختلف فاصله وجود ندارد. پس از این پس حتی اگر در جایی آدرسی دیدید که در بین قسمتهای مختلف آن فاصله وجود دارد، متوجه باشید اشتباه در کجاست و آدرس را تصحیح کنید.
از یک کامپیوتر دیگر استفاده می شود. هر آدرسIP بر روی اینترنت شامل چهار سری عدد است که با نقطه از یکدیگر جدا می شوند- مثل44/53/187/64 هر کدام از این اعداد می توانند بین 0 255 متغیر باشند.
برای کامپیوتر فرقی نمی کند با عدد کار کند و یا با حروف، ولی برای ما کار با حروف راحت است چرا که به خاطر سپردن آن ساده تر است. مشکل دیگری که ممکن است پیش بیاید آن است که ممکن است آدرس هایIP ی یک سرور به دلایل فنی تغییر کند. مطلع شدن از این تغییر همیشه امکان پذیر نیست.
شرکتSUN Microsystems سیستم نامگذاری (System Domain Name DNS) را اوایل دهه هشتاد میلادی به عنوان روش ساده تری برای ارتباط با آدرس ها گسترش داد که ساختار فعلی آدرس دهی در اینترنت نیز به همین شکل است. در این ساختار هر سایت با یک آدرس حرفی مشخص می شود که در این سیستم بهIP ها تبدیل می شوند.
DNSسلسله مراتبی ازdomain ها را که در واقع گروهی از کامپیوترهای بر روی اینترنت هستند پایه ریزی می کند.
DNS به هر کامپیوتر روی شبکه یک آدرس اینترنت با نامdomain می دهد که به جای اعداد از حروف، کلمات و علامات قابل تشخیص استفاده می کند domainهایی که در سطح بالای هر سلسله قرار دارند، فقط لیست ها و آدرس هایdomain های یک مرحله پایین تر از خود را دارند. به این ترتیب هر کامپیوتر بر روی شبکه یک آدرس اینترنتی می گیرد.DNS همچنین به کامپیوترهای متصل به اینترنت کمک می کند email خود را با تبدیل آدرس اینترنتی متنی به معادل عددی اش، به مقصد مورد نظر برساند.
یک آدرس اینترنتی از دو قسمت مهم که به وسیله علامت(at sign )@ از هم جدا شده اند تشکیل شده است.
مثال زیر نمونه ای از یک آدرس اینترنتی است:
Iranistitute.org @internet
قسمت اول آدرس ( سمت چپ علامت@ نام کار براست که معمولاً اشاره به شخص یا بخشی دارد که صاحب آن account است). قسمت دوم آدرس ( سمت راست علامت@ نام میزبان یا نامdomain ی است که نشان دهنده کامپیوتر بخصوصی است که شخص از آنجا اشتراک اینترنت و یاhost را گرفته است.
منتهی الیه سمت راست بخش در آدرس، نشان دهنده بزرگترین domaindomain ی است که شخص از آن جا آدرس دارد
رایج ترینdomain کنونی در سطح دنیاcom. است که مخففcommercial و به معنی سایت های تجاری است. البتهcom
دیگر این معنی را از دست داده است و ممکن است هر کسی و به هر نحوی از آن استفاده کنند (مثلIavasani.com) در رده
های بعدیorg وnet قرار دارند که به ترتیب مخفف)organizationبه معنی موسسه)وnetwork (به معنی شبکه) هستند
در کنار اینdomain ها که بدون محدودیت جغرافیایی عرضه می شوند و گرفتن آنها بسیار راحت استdomain های
دیگری وجود دارند که در اختیار گرفتن آنها تابع مقررات خاصی است. از جمله مقررات اینdomain ها آن است که آن
شخصیت حقیقی یا حقوقی در چارچوب جغرافیایی آن کشوری کهdomain مربوط به آن است، فعالیت کند. اینdomainها که
معمولاً دو حرفی هستند مخفف کشوری اند که نماینده آن هستند. مثلاًir مربوط به ایران،jp مربوط به ژاپن،uk مربوط به
انگلیس،Cn مربوط به چین و ...
همانطور که در ابتدا اشاره شد در مورد آدرس های اینترنتی نکاتی وجود دارد که دانستن آنها به بهتر استفاده کردن آن منجر می شود، که برخی از آنها در زیر آورده می شود:
- استفاده از حروف کوچک و بزرگ، تاثیری در کاربرد مورد نظر شما در اینترنت نخواهد داشت. ولی آن چه در اینترنت رایج است استفاده از کاراکترهای کوچک است.
در آدرس های اینترنتی تنها اجازه استفاده از علامت خط تیره وجود دارد و مشخصاً حق استفاده از ویرگول و فاصله space) )وجود ندارد.
در انتخاب اسم کاربری(username) و اسمdomain به کوتاه و معنا داشتن عبارت انتخابی دقت کنید. این کار به حافظه
سپردن آدرسemail وweb site شما را برای دیگران راحت ترمی کند.
.
سلام ایا میتوانم هالا ادرس الکترونیکی خود را بسازم